انواع محوطه سازی

محوطه سازی در مکان های مختلفی انجام می شود و انتخاب طرح ها با توجه به فضای موجود انجام می شود. در کل می‌ توان محوطه سازی فضا ها را به صورت های زیر تقسیم بندی کرد:

 

• محوطه سازی شهرک های گردشگری،مناطق توریستی
• محوطه سازی شهرک های مسکونی
• محوطه سازی پارک ها و فضای سبز با وسعت کمتر
• محوطه سازی ویلا ها و باغ های مجلل ،باغ تالار ها
• محوطه سازی ویلا های شخصی با متراژ کوچکتر
• محوطه سازی مجتمع های مسکونی
• محوطه سازی حیاط منازل

 

همان طور که مشخص است، موارد بالا از متراژ زیاد به کم مرتب شده است.  اما ما قصد داریم سه مورد آخر را که مصارف شخصی‌تری دارند برای شما توضیح دهیم.

 محوطه سازی ویلا های شخصی با متراژ کوچکتر

هر چه فضای کوچکتری داشته باشیم باید سلیقه و طراحی بهتری اعمال کنیم. شما می توانید یک باغ 200 متری را با طراحی زیبا و استفاده از مصالح مناسب تبدیل به فضایی کنید که حد اقل 1000 متر به چشم بیاید.

شما می توانید با ایجاد رودخانه خشک توسط سنگ رودخانه ای، حس وجود یک رودخانه طبیعی در باغ را به وجود آورید. با نور پردازی مناسب پیاده رو و مسیر عبور می توانید جلوه منظر خود را صد برابر کنید.

محوطه سازی مجتمع های مسکونی

در مجتمع های مسکونی می‌توان به کمک سنگ های رودخانه، آلاچیق های کوچک و زیبا، آتشدان های تزئینی، رودخانه های خشک و… منظره‌ای زیبا و دلنشین برای ساکنین و میهمانان ایجاد کرد. آلاچیق‌ها یکی از برجسته ‌ترین فاکتور های محوطه‌سازی در مجتمع های مسکونی هستند و می توانند محل خوبی برای تجمعات و دورهمی های ساکنین باشند.

محوطه سازی حیاط منازل

همانطور که در قبل گفته شد هر چه فضای شما کوچکتر باشد باید با دقت نظر بیشتری به محوطه سازی بپردازید. در فضاهای شهری و مجتمع های مسکونی با یک فضای زیبا می توانید جذابیت زیادی برای ساکنان و مهمانان به ارمغان بیاورید و به همین دلیل ارزش ملک شما بالا خواهد رفت.

استفاده از واش بتن و واش بتن چراغدار به جای موزاییک های معمولی جلوه ای صد چندان به محل سکونت شما خواد داد. استفاده از سنگ رودخانه ای به جای چمن، هزینه های نگهداری و آبیاری را برای ساکنان بیش از 70 درصد کاهش خواهد داد.

محوطه سازی در ایران

محوطه سازی که در انگلیسی Landscaping خوانده می شود، در اصطلاح فارسی برای هر گونه تزیین فضای بیرونی از جمله، محوطه سازی مجتمع مسکونی، ویلا، باغ ویلا، تالار، شهرک، مجتمع توریستی و هر مکان دیگری که بتوان با کمک گیاهان، آبنما، آلاچیق، موزاییک و سنگ های رودخانه در آنها فضایی سبز و دلنشین ایجاد کرد به کار می رود.

رشته ی محوطه سازی در حال حاضر در دانشگاه های ایران جایگاهی ندارد و اغلب اساتید معماری برای آن سرفصل های بومی تعریف نکرده اند. البته در معماری تاریخی ایران، محوطه سازی در باغ ها، خانه های اشراف، کاخ ها و… به صورت حرفه‌ ای انجام می شد، به طوری که امضای معمارانی چون شیخ بهایی در پای بسیاری از باغ ها و کاخ های سلطنتی دیده می شود. شاید علت این امر رابطه پیشینیان ما با طبیعت و استفاده از درخت، حوض، استخر برای ایجاد خنکای طبیعی و مناظر دلپذیر در گذشته بوده است. معماران ایران قدیم با اتکا بر دانش خود در شهرهای کویری ایران هم باغ و مناظر طبیعی ایجاد می کردند.

امروزه با توجه به زندگی شهری معماری داخلی نسبت به محوطه سازی پیشرفت قابل توجهی داشته است؛ اما با توجه به همین زندگی شهری و دوری انسان از المان های طبیعی، می‌توان با محوطه سازی قسمتی از المان های خشن زندگی شهری را تلطیف کرد. این دانش با توجه به آب و هوای هر منطقه می تواند، بهترین منظر را از لحاظ پوشش گیاهی، مصرف آب و ایجاد محیط دلنشین برای هر 4 فصل ایجاد نماید. اگر به محوطه سازی از دریچه گردشگری نگاه کنیم، می توان در باغ های شهر هایی کویری مانند یزد به خدمت درآمدن طبیعت برای بهتر شدن محیط زندگی انسان را ببینیم. محوطه سازی اصولی در هر شهر و منطقه گردشگری، می تواند جذب گردشگر کند و تصویری واضح را در ذهن گردشگران از نوع معماری منظر و محوطه سازی ثبت کند.

دانستنی‌هایی درباره‌ی پارکینگ طبقاتی

 

پارکینگ طبقاتی خودرو که به پارکینگ مسقف، گاراژ یا پارکینگ سرپوشیده نیز معروف است. یک ساختمان طراحی شده برای پارک خودروهاست. این ساختمان به گونه‌ای طراح شده است که دارای چند طبقه برای افزایش ظرفیت توقف اتوموبیل‌هاست. پارکینگ طبقاتی از انواع جایگاه توقف خودرو محسوب می‌شوند.

 

 

تاریخچه

اولین پارکینگ چند طبقه در سال ۱۹۱۸ برای هتل La Salle در خیابان واشینگتن در غرب شهر شیکاگو ساخته شد. طراحان این سازه ویلیام هولابرد و راچ بودند. هرچند این هتل در سال ۱۹۷۶ تخریب شد اما پارکینگ طبقاتی آن باقی ماند.

البته ادعای دیگری هم وجود دارد که نخستین پارکینگ طبقاتی بین سالهای ۱۹۰۶ و ۱۹۱۲ در شهر گلاسکو ساخته شده است.

 

طراحی

حرکت وسایل نقلیه بین چند طبقه می‌تواند به یکی از روشهای زیر صورت گیرد:

رمپهای داخلی: رایج‌ترین نوع امکانات برای تردد خودروها بین طبقات.

رمپ خارجی: که ممکن است به شکل یک دایره شیب‌دار (در آمریکا به آن whirley به معنی فرفره‌ای گفته می‌شود.)

بالابر خودرو: روش غیر معمول

سیستم‌های ربات خودکار: ترکیبی از رمپ و آسانسور

در زمینهای شیب‌دار ممکن است از سطح شیب‌دار زمین برای حرکت خودرو بین طبقات استفاده شود.

بسیاری از پارکینگهای خودرو، ساختمانهای مستقل و طراحی شده برای توقف خودروها هستند. رایج‌ترین سیستم ساخت این سازه در ایالات متحده، بتن پیش تنیده است.

در سالهای اخیر، پارکینگهای طبقاتی به عنوان بخشی از مجتمع‌ها، ایستگاه‌ها، ترمینالهای مسافری یا ساختمانهای بزرگ چند منظوره و تجاری نیز ساخته می‌شوند. فضای پارکینگ در زیر میدان نیتن فیلیپس با گنجایش ۲۴۰۰ خودرو، یکی از بزرگترین پارکینگهای طبقاتی در جهان است.

پارکینگهای مسقف و طبقاتی خودرو که برای خدمت به مراکز خرید ساخته می‌شوند ممکن است به گونه‌ای باشند که در مجاورت طبقات و در نزدیکی فروشگاه‌های هر طبقه طراحی شوند. یکی از نمونه‌های این روش را می‌توان در مال آمریکا در بلومینگتون، مینه سوتا مشاهده کرد.

این گاراژها اغلب در هر طبقه ارتفاع سقف کوتاه دارند و فقط برای خودروهای شخصی و کوچک مناسب هستند.

 

 

یکپارچگی ساختاری

سازه‌ی پارکینگ طبقاتی متحمل وزن سنگین و رفت‌وآمد وسایل نقلیه بسیار می‌شود و فشار زیادی را تحمل می‌کند. اتصالات لرزه گیر برای کاهش فشار روی سازه پارکینگ تعبیه می‌شوند. برخی از سازه‌های پارکینگهای طبقاتی در طول ساخت و ساز یا سالهای بعد از آن فرو ریخته‌اند. تصادف خودرو در دسامبر سال ۲۰۰۷ در شارلوت و همزمان تخریب یک پارکینگ در حال ساخت در جکسون ویل فلوریدا و همینطور ریزش ناگهانی طبقه میانی یک پارکینگ در مونترال در اثر نشت آب، نمونه‌هایی از مشکلات ساختمانی در سازه‌ی پارکینگ است.

 

پارکینگ با سازه‌های پیش ساخته

با رشد پارکینگهای چند طبقه از اواسط قرن بیستم، بسیاری از سازه‌های پارکینگ با استفاده از بتن پیش ساخته ساخته شده‌اند. طراحی پیش ساخته شامل ساخت پانل‌های دیوارهای داخلی و خارجی، ستون، سازه، طبقه، تیرهایدیوار، پله‌ها و سنگ نما می‌شود. این قطعات با تریلر به محل پارکینگ حمل می‌شود و ماژول‌ها به ترتیب در کنار هم برپا می‌شوند.

در ساخت و ساز مدرن به ویژگی‌های دیگر برای بهبود قدرت سازه هم توجه می‌شود. به عنوان مثال برای استفاده از بتن یش تنیده بر روی بتن پس تنیده بتن برای ساخت و ساز دیوار برشی نمونه این کار است. مثال دیگر استفاده از فیبر کربن تقویت شده پلیمری به جای فولاد سیم مش برای کم کردن بار و افزایش مقاومت برای آب و هوای سردسیر است.

معرفی رشته مهندسی سازه

مهندسی سازه بخشی از مهندسی عمران و مهندسی هوافضاست. در مهندسی عمران، مهندسی سازه درمورد ساختارهای انتقال بار از اجزاء یک ساختمان یا بنا به محل تکیه‌گاهی آن مانند پی سازه صحبت می‌کند. مهندسی سازه گرایشی از مهندسی است که با طراحی سیستم‌های سازه‌ای به هدف تأمین باربری و ایجاد مقاومت در برابر نیروهای گوناگون وارد بر سازه سروکار دارد. مهندسی سازه عمدتاً با طراحی ساختمان‌ها و سازه‌های غیر ساختمانی سر و کار دارد و همچنین نقشی ضروری را در طراحی ماشین آلات، به‌خصوص در مواقعی که یکپارچگی سازه‌ای بر ایمنی و اطمینان‌پذیری ماشین تأثیر دارد، بازی می‌کند. طراحی بسیاری از ساخته‌های دست بشر، از مبلمان تا تجهیزات پزشکی، از خودرو و ... نیاز به حضور مهندس سازه دارد.

تاریخچه مهندسی سازه

تاریخچه مهندسی سازه با آغاز یک جا نشینی بشر آغاز شد. اولین تاریخچه مدون مهندسی سازه با ساخت اهرام پله‌ای در مصر توسط آمون هوتپ (اولین مهندسی که با نام شناخته می‌شود) بازمی‌گردد. در این دوره می‌توان از سازه‌های عظیمی چون اهرام مصر، زیگورات چغازنبیل و پارسه (تخت جمشید) در ایران نام برد.

 

ساختار مهندسی سازه

اگر مهندسی سازه را متشکل از دو بخش تحلیل و طراحی بدانیم، تئوری الاستیسیته سرسلسله‌ی روابط تحلیلی و مرجع بخش طراحی استانداردها و قضاوت‌های مهندسی است. درتئوری الاستیسیته از جبر تانسورها استفاده می‌شود و با استفاده از قانون هوک، دستگاه معادلات دیفرانسیل جزئی تعادل و سازگاری تشکیل می‌شوند. مشهورترین روش حل عددی این دستگاه معادلات، روشی است به نام اجزا محدود.

 

یک مهندس سازه باید در هنگام طراحی سازه به دو مساله توجه کند: مساله‌ی اول بررسی مقاومت سازه در برابر بارهای وارد بر سازه است که شامل بارهای زنده، بار باد، برف، انسان، اشیا و بار مرده و بار زمین لرزه و... است که با طراحی سیستم باربر ومحاسبه و کنترل مقاومت کافی اعضای سازه در برابر این بارها انجام می‌شود. مساله‌ی دوم بررسی کارایی سازه است. یعنی سازه باید فاقد مواردی مانند لرزش و تغییر شکل‌های خارج از حد مجاز آیین‌نامه باشد. زیرا این موارد در کاربری سازه مشکل‌زا هستند و باعث مشکلی مانند ایجاد ترس در کاربران سازه یا مواردی مانند ترک خوردن دیوارها و نازک کاری‌ها می‌شوند.

 

سازه‌های مهندسی سازه

از سازه‌های مهمی که طراحی آنها برعهده‌ی مهندسین سازه است می‌توان به پل، سد، پی، سازه‌های دریایی، خطوط لوله، نیروگاه، دیوارهای حائل و سازه‌های نگهبان، راه، تونل و آبرو اشاره کرد.

 

منبع: ویکی‌پدیا